İki arkadaş birlikte çölde seyahat ediyorlarmış.
Günün birinde öyle bir kavga çıkmış ki, birbirine önem veren iki kişi arasında çıkabilecek en şiddetli ve en kötü kavgaymış. Sonunda arkadaşlardan birisi diğeri onu anlamadığı için iyice umutsuzluğa kapılmış ve bu durum elini kaldırıp arkadaşına vurmasına kadar varmış. O hiç bir şey dememiş, aksine sadece diz çökmüş ve kuma parmağıyla şöyle yazmış:
Bugün arkadaşım bana vurdu.
Daha sonra yollarına devam etmişler. Kısa zaman sonra konuşmaya başlamışlar ve barışmışlar.
Birkaç saat sonra çiçekler açan bir vahaya ulaşmışlar. Koyu renkli bir taşın yanında yüksek palmiyelerin arasında çok güzel bir göl varmış. Arkadaşlar seyahatlerinden dolayı çok yorgun, susamış ve kirliymişler. Bu yüzden büyük bir sevinçle suya koşmuşlar. O anda arkadaşların birisi suya düşmüş. Çölde herkes yüzme bilmediği için, düşen arkadaş neredeyse boğulmak üzereymiş. Arkadaşı hiç düşünmeden harekete geçmiş. Bir eliyle palmiyeden tutunmuş ve arkadaşını sudan çekmiş.
Kurtarılan arkadaş koyu renkli taşa gitmiş ve bıçağıyla taşa şu yazıyı kazımış:
Bugün arkadaşım hayatımı kurtardı.
Bir yıl sonra arkadaşlar aynı seyahate çıktığında kavga ettikleri yere gelmişler. Fakat rüzgar zamanında kuma yazılan yazıyı silmiş.
Lakin daha sonra vahaya geldiklerinde hala koyu renkli taşın üzerinde:
Bugün arkadaşım hayatımı kurtardı yazıyormuş.
Yayımcı:
Katolik Aile Birliği Tirol, Riedgasse 9, 6020 Innsbruck
Sözlü aktarım ile Frau Wolle tarafından „Augenblick und Ohrenglück“ isimli kitabından anlatıldı,

www.frauwolle.at, İllüstrasyon: Almuth Mota